کد مطلب:20916 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

كسيكه برايش سخت است لغو و حرفهاي بيهوده (جك و....) را نگويد و يا اينكه بعد از اينكه در محفل غيبت نشسته ولي بعد پشيمان مي شد در برابر اينها چه بايد كرد كه قبل از پشيماني اين كارها را نكنيم ؟

براي ترك گناه در زندگي و پاك نمودن خود از رذائل اخلاق نياز به خود سازي و تهذيب نفس است كه بطور مفصل در كتب اخلاق ذكر شده است كه در اين زمينه به حديث اول كتاب چهل حديث امام خميني (مراجعه كنيد ، ولي راهي كه به اجمال به آن اشاره ميشود اين است كه به طور كلي چهار نكته را در ترك گناه دقت كنيد :

الفـ باورهاي قلبي را تقويت كنيد ، اگر حضور خدا و نظارت او باور شود، اگر ببينيم گناه چه كسي را ميكنيم، تاثير زيادي در ترك گناه خواهد داشت .

ب ـ به صورت باطنيگناه معتقد شويم ، هر فعلي كه از ما صادر ميشود ، يك شكل باطني و صورت واقعي دارد كه اگر آنرا باور كنيم مي توان در ترك گناه اميدوار بود .

جـ آثار گناه را در زندگي دنيا و آخرت بپذيريم ، اگر انسان آثار گناه را قبول كند در ترك گناه بسيار مؤثر است . در اين زمينهميتوانيد بهكتابآثار گناهان از دفتر تبليغات اسلامي قم يا كيفر گناهان آقاي رسولي محلاتيمراجعه نماييد.

دـعوامل آن گناه را تشخيص دهيد وآنها را كنترل نماييد كه عامل گناه بطور كلي يا غفلت است يا شهوت . و اگر اين دو عامل كلي،كنترل و درمان شوند چه بسا بسياري از گناهان درمان شده اند .

و تمام اين نكات چهارگانه كه ذكر شد به حرفهاي بيهوده و غيبت نيز اگر پياده و دقت شود مؤثر خواهد بود .

و اما بصورت جزئي در خصوص گناهان زبان از جمله لغويات و غيبت چاره آن است كه خلق و عادت پديد آمده را به طريق مشارطه ، مراقبه ، محاسبه و معاقبه درمان نمود.

با توضيح اينكهعادتدر وجود انسانمجال و فرصت انديشيدن را مي گيرد و بي درنگ و بي تامل عمل از روي عادت سر ميزندو براي آنكه عامل باز دارنده اي قبل از عمل، انسانرا متنبه و هوشيار كند علماء اخلاق نوشتن متن مشارطه كه شرط ميان بنده و خداي خود است را در ترك عمل مزبور مورد نظر توصيه ميكند و سپس مراقبت بر زير پا نگذاشتن تعهد و حسابرسي آن در هر روز يا شب و در صورت تخلف مقرر نمودن مجازاتي براي آن كه همه اين موارد به نوبه خود ضمير ناخود آگاه را آگاه نموده و عاملي ميشود در به ياد آوردن عهد و پيمان خود كه اگر مدتي بر اين طريق عمل نمايد و خود را به كم گويي و ترك فضولي (زيادي) كلام عادت دهد به مرور عادت گذشته از بين رفته ، عادت پسنديده سخن بجا گفتن و كم گويي جايگزين آن مي گردد .

توضيحات بيشتر مراحل مراقبات را مي توانيد در كتاب اربعين حديث ، حديث اول ، مطالعه نماييد .